-
1 obcy
прил.• заграничный• заморский• зарубежный• иногородний• иноземный• иностранный• посторонний• пришлый• странный• чужой* * *obc|y1. чужой; чуждый;\obcy ludzie чужие люди; \obcy element чуждый элемент;
2. иностранный;język \obcy иностранный язык; wyrazy \obcye (-ego pochodzenia) иностранные (заимствованные) слова;
3. \obcyу ♂ чужой; посторонний; незнакомец;\obcyym wstęp wzbroniony посторонним вход воспрещён;
● ciało \obcye инородное тело+1. cudzy 3. nieznajomy, postronny
* * *1) чужо́й; чу́ждыйobcy ludzie — чужи́е лю́ди
obcy element — чу́ждый элеме́нт
2) иностра́нныйjęzyk obcy — иностра́нный язы́к
wyrazy obce (obcego pochodzenia) — иностра́нные (заи́мствованные) слова́
3) obcy м чужо́й; посторо́нний; незнако́мецobcym wstęp wzbroniony — посторо́нним вход воспрещён
•Syn:
См. также в других словарях:
obcy — «nie należący do jakiegoś kręgu osób, spraw, rzeczy; niewłaściwy komuś, nie objęty czyimiś zainteresowaniami» Być w obcym towarzystwie. Wyraz obcego pochodzenia. Obcy przemysł, handel, język. Obcy ludzie. Obca kultura. Jakaś dziedzina wiedzy jest … Słownik języka polskiego
harem — m IV, D. u, Ms. haremmie; lm M. y 1. «część domu muzułmanina zamieszkana przez kobiety, do której wzbroniony jest wstęp obcym mężczyznom» Żyć, przebywać w haremie. 2. «żony, nałożnice muzułmanina (mieszkające w haremie)» Utrzymywać liczny harem.… … Słownik języka polskiego
